استهلاک در لغت به معنای فرسوده شدن، فرسایش و کهنگی ناشی از استفاده میباشد. همچنین استهلاک در حسابداری به این مفهوم است که، داراییهای ثابت هر واحد تجاری به مرور زمان و با استفاده، دچار کهنگی و فرسودگی و فرسایش(ناشی از استفاده به مرور زمان) میشوند و به تدریج فایده خود را از دست خواهند داد. در حسابداری سعی میشود این کاهش فایده رسانی در داراییهای ثابت به طریق و روشی منطقی و معقول شناسایی و محاسبه شود که به آن محاسبه هزینه استهلاک میگویند.
به عبارت سادهتر استهلاک همان کاهش ارزش اجتنابناپذیر برای هر دارایی میباشد و در تعریف دیگر، استهلاک سرشکن کردن ارزش یک دارایی به عمر مفید آن است.
با دروسا حساب تا پایان این مقاله همراه باشید.
روش های محاسبه استهلاک دارایی ها:
الف) روش استهلاک خط مستقیم
ب) روش استهلاک کاهشی یا نزولی
ج) روش استهلاک واحدهای تولید
این روش ساده ترین روش محاسبه استهلاک داراییها میباشد و بیشتر برای واحدهای تجاری کوچک مناسب است که هر سال در طول عمر مفید دارایی مربوطه، مبلغ مشخصی را از آن دارایی کسر مینمایند.
فرمول:
هزینه استهلاک=سالهای عمر مفید دارایی/(ارزش اسقاط آن دارایی_ بهای تمام شده دارایی)
در این روش و محاسبه، هزینه استهلاک در سالهای اول بیشتر است و باگذشت زمان کاهش مییابد. این روش برای داراییهایی کاربرد دارد که سالهای اول ارزش بالاتری دارد و به مرور زمان ارزش و کارآیی آنها کاهش مییابد.
به عنوان مثال تجهیزاتی که مرتبط با تکنولوژی هستند در این گروه قرار میگیرند.
یعنی با گذشت زمان و با ورود تکنولوژیهای جدید این تجهیزات کاربرد خود را از دست میدهند. در این روش یک نرخ ثابت برای محاسبه استهلاک در نظر گرفته می شود.
فرمول:
هزینه استهلاک =نرخ استهلاک×( استهلاک انباشته دارایی_بهای تمام شده دارایی)
این روش اصولاً برای واحدهای تولیدی مناسب و کارآمد است که میزان تولید آنها بالاست و هزینه استهلاک بالایی برای تجهیزات و ماشین آلات خود متصور شدهاند.
به عبارت سادهتر هزینه استهلاک بر مبنای خروجی که آن دارایی تولید می کند،محاسبه می گردد.
فرمول:
استهلاک هر واحد تولید= میزان تولید/ (ارزش اسقاط دارایی – بهای تمام شده دارایی)
هزینه استهلاک دوره= هزینه استهلاک هر واحد تولید×تعداد تولید
راه های ارتباطی
راه های ارتباطی
راه های ارتباطی
COMPANY 2022 © ALL RIGHTS RESERVED. DESIGN BY DEROSATEAM